Okuması oldukça eğlenceli bir kitaptı. Kitap birçok kısa öyküden bir tane de kitabın yarısını oluşturan uzun bir öyküden oluşuyor. Anladığım kadarıyla yazar “afterlife”a meraklı ki bir kaç öyküsünde bunu eğlenceli bir şekilde ele alıyor. bknz: Cehennemden Bir Hatıra ve Kneller’in Mutlu Kampı. Ben yazarın ironik anlatımını ve kara mizahını sevdim. Öykülerinin hepsi akıcı ve absürt. Biraz Kundera havası da yok değil kara mizah ve absürtlük bakımından fakat Keret hayali/kurgusal öyküler yazmış. En sevdiğim öyküler kitaba ismini veren Tanrı Olmak İsteyen Otobüs Şöförü, Domuzu Kırmak, İyi Niyet ve son öykü olan Kneller’ın Mutlu Kampı oldu. Fakat bütün öykülerin birbirine yakın ve benzer bir tat verdiğini de söylemem lazım. Bir tane bile kötü diyebileceğim bir öykü yok. Keyifli bir okumaydı.

Tanrı Olmak İsteyen Otobüs ŞoförüEtgar Keret · Siren Yayınları · 20101,311 okunma

·

146 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sylvia