Stoacılığa yakınlığı ile bilinen Cicero’nun fizik, ahlak ve mantık sistemleri bağlamında, bu sefer mantık sınırlarını bir hayli esneten eseri, Kader Üzerine. Söylemeden geçmeğe gönül razı değil. O da; Bu Stoacılarda adettendir, kendi dertlerini tam olarak anlatmak yerine eserlerinde ciddi bir kısmı illa ki Epikuros’a ayırırlar. Yöntem ise değişmez; karşıt görüşle çaktırmadan iğneleyici sözlerle saldırmak. De Fato’da da benzer durum söz konusu. Neden başka bir görüşe düzenli olarak gönderme yapıp böylece kendininkini yüceltmeye çalışmak yerine, doğrudan kendi sistemini daha iyi ifade eden basitleşmiş mantık silsileleri ortaya koymadılar ki? De Fato içinse şu denebilir; Koca bir kaya parçası olduğunuzu hayal edin ve eğimli bir tepenin en yüksek ucunda hareketsiz duruyorsunuz. Küçük bir dokunuş, sizin o tepeden aşağıya yuvarlanarak inmenize neden olacak. Bu öncül neden olmasaydı, artık yuvarlanmakta olan siz, o ana kadar barındırdığınız potansiyeli tepeden aşağıya inmek ve hatta ilk hareket haline geçmek için kullanamayacaktınız. Fakat o tanrısal küçük dokunuş size bunu sağladı.

Kader ÜzerineMarcus Tullius Cicero · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021390 okunma

·

167 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gokhan Unverdi