Daha önce birçok kitabını okumuş olduğum ve okyacak olduğum yazarın bu kitabı bir başka.
Neden yalnızlığımızı birbirimize gösterirken utanırız?
İnsan konuşmadan da anlaşılmak ister. Sevdiğimiz insanlardan bunu beklemek çok mu Şehrazat?
Şiir hikaye kitabı olarak geçiyormuş.
Şükrü Erbaş'ın okuduğum kitapların da en sevdiğim oldu, diğerleri de iyiydi ama bu ayrı bir sevdim...
Ben şiirden çok şiirsel anlatım seviyorum bunu bir kez daha anlamış oldum.
Altı çizilmiş her satır kapten bir iz taşıyor...
Kitabın adından dolayı almıştım.
Kitap bittikten sonra arka kapağı okudum ve kalbimden vurdu
"Göğsümdeki çiçeklerin dili yok, unutma"
