Gör Bağır 'ı yeniden okuyorum, bu sefer sondan başa. Son üç cümle tam da bir kitaptan beklediğim bitişe denk düşüyor, okuru düşünmeye, harekete geçmeye davet ediyor. "Artık kaçacak, saklanacak yerin yok, ya İsa ile bir olursun ya da seni ve kendini bu sefalete düşürenlere gerekli dersi verir İsa," diyor okura Fuat Sevimay. Kimbilir belki de ben öyle algıladım, ne yalan söyleyeyim, böyle algılamak hoşuma gitti.
Son üç cümle :
" İsa oturduğu yerden ayaklandı, üzerinize doğru yürüyor. Yürü İsa. Çünkü İsa aç açık..."