Olduğum yerde
olmayana, asla olamadığım şeye ait oldum hep.”
“Ben, bir tek hiçlik'i sevdim. Düşünü bile
kuramayacaklarımı arzuladım sadece. Hayat akıp gittiğini hissettirmeksizin, bana şöyle bir değip geçsin istedim.
Aşktan tek dileğim, uzak bir düş olarak kalmasıydı. Tamamen gerçekdışı olan gönlümdeki manzaralarda bile
hep uzaklar cazip geldi, gittikçe silinerek neredeyse ufka
dek uzanan su kemerlerinde, manzaranın geri kalanında
olmayan bir düş dinginliği vardı; işte bu dinginliğin hatirina sevdim onları.”
Sayfa 138
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.