Eksiktim ben. Bir șeyler yoktu bende, ama ne? Olmayan her ne ise tam kalbimin orta yerinde, orada bir oyuk oluşturmuştu sanki. Bozuktum. Defoluydum. Üstelik utanç veren ve korkutan bir bozuklukdu bu. Tüm yaşamın boyunca kapatmaya çalıştım o oyuğu. Ne olmaya çalışırsam çalışayım ,hep ondan dolayı eksik, ekside kaldım… Şimdi ise öylesine büyüdü ki, “sen kimsin?” diye sorsalar belki de “oyuk!” diye tanımlardım.
Sayfa 17 - Mona KitapKitabı okuyor
·
125 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.