Dedesi aniden başını arkaya yaslayıp sallayınca koca siyah yün başlığı az kalsın başından düşüyordu. “Evlerimizin kerpiç duvarlarını neden renk renk, desen desen parlak kumaşlarla kaplarız?" dedi. "Çünkü bunlar bizim Uygur yüreğimize dair bir şeyler söyler."
Chong ata hâlâ kucağında duran kaburgalı sepeti alıp Mehrigül'e uzattı. "Halkımız elleriyle güzel işler yapmanın keyfini asla kaybetmemeli, hele de diğer birçok şeyimiz elimizden alınırken." Sustu. Bakışlarını çevirip uzaklara daldı. "Bir sepetin ille de sade olması için hiçbir neden göremiyorum."
Sayfa 76
·
61 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.