Şiir annelik sanatıdır, şairlikse klişe!
Hangi bahçelerde Hangi çocukluk kaldı
Treni buradan çoktan gitmiş gençliğin..
Beklese kim gider beklemese de
Bir nefes ver, bir gazel dök
Nerede veda ettiysen kendine
Eski hayalhanede bir odası bile yok ıssızlığın
Balkonsa hiç olmadı birazı şairane
Biraz da düzayak şiirine yakıştırdığın,
Hangi şiirden mektup geçtiyse seni
Terkederek şiirin gurbetine
Oysa, gülden bir anneydi zarfın
Açılmıştın o ikindi üstüne
Yağmurun söylediği o kırmızı evde...
Sayfa 37Kitabı okudu
·
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.