Bir gün arkadaşlarından biriyle beraber ata bindi. Güneş arkalarında,gölgeleri önlerindeydi . Gölgelerine kavuşamıyorlardı. Sonra geri döndüler . Bu defa gölgeleri arkalarına düştü.Nureddin atını sürdü,koşturdu. Gölgesi onu takip ediyordu. Arkadaşına dedi ki :
"İçinde bulunduğumuz durumun neye benzediğini biliyor musun ? Ben, dünyaya benzettim. Dünyayı elde etmek isteyen kimseden dünya kaçar. Ama dünyadan kaçan kişiyi ise dünya kovalar."
Sayfa 24 - Dua YayıncılıkKitabı okudu
·
155 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.