Her şey kendi doğrusunu bulur. İçimde yineleyip duruyor: Bulur her şey kendi doğrusunu. Kendi doğrusunu bulur her şey.
Öf, öf ne menem bir doğrudur bu, bunca karmaşık, çok zikzaklı, enine, boyuna, derinliğine sayısız ucu olan?
Bir kimse neden oltasını, içinde tek balık olmadığını bildiği göle sarkıtır?
Uzun süredir kendimi nasıl anlatabilirim
