Thomas Hobbes'un "Gücün itibarı gücün ta kendisidir" lafından hareket eden akademisyenler, normal insanların anlayamayacağı teknik terimler ve uzun cümleleriyle dili bir "kültürel sermaye" olarak kullanmakta ve bu sermayeyi diğer sermaye türlerine çevirmeye çalışmakta aslında. bu "yüksek" akademik dil normal kullanımından uzaklaştıkça kullanıldığı alanın otonom bir sisteme sahip olduğu illüzyonunu da yaratıyor. Uzmanlık isteyen bu sistematik dile hakim olmak da akademisyenlerin yaptığı işi daha kompleks ve özgün göstererek kendilerine büyük bir itibar sağlamakta. Ne kadar karmaşık ve anlaşılmaz yazarsan o kadar orijinal bir şeyden bahsediyormuşsun gibi durur.
·
111 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.