"Bir çok asker bir kağıt parçasına yazılı "Beni Bekle" şiirini sol göğüs cebinde taşımakta ve saldırıya geçme öncesindeki anlarda bir dua gibi okumaktaydı "
Bekle beni döneceğim ...
Bütün ölümleri çatlatmak için döneceğim ..
Şansı varmış desinler beklemedikleri için ...
Beni bekleyen..
Nasıl korunduğumu anlayamazlar
Sağ kalışımın sırrını yanlız sen ve ben bileceğiz ...
Bütün sır...
Senin başkalarının bilmediği gibi beklemeyi bilmende ....
Bekle Beni
Geleceğim bekle beni
Bütün gücünle bekle
Soluk sıkıntılarla ağırlaşan
Yağmurlar içinde bekle beni
Karlar tozarken bekle
Ortalık ağarırken bekle
Kimseler beklemezken bekle beni
Tek bir haber bile çıkmasa uzaklardan
Saçma da olsa bekleyişin
Bekle yine
Bekle
Bekle beni
Bekle beni geleceğim
Acıma bizi unutmak
Unutmak gerektiğini düşünenlere
Eğilme önlerinde bekle
Bırak anamı
Çocuğumuzu bırak
Öldüğümü sansınlar benim
Bırak beni beklemekten usanmış
Bütün dostlarım toplansın
Evde ocağın çevresinde
Şarap içsinler birlikte
O acı şaraptan
Acı
Anılar gibi acı
İçme sakın o şaraptan
Beni bekle
Bekle beni geleceğim
Ölümün ötesinden olsa bile
Bırak beklemesini bilmemişler
Bahtım olduğunu söylesin
Varsın anlamasın hiçbiri bırak
Savaşların ateşi içinde yitip
Nasıl durmadan korudu beni
Bekleyişinin ateşi
İkimiz olacağız yalnız
Beni yaşatanın ne olduğunu bilen
Yapamadığı gibi hiç kimselerin
Bekleyişini vermiş olacaksın bana
Sen.
Bekle ...
bekle beni geri döneceğim ben ...
Çok çok bıkmadan bekle ..
Sarı yağmurların hüznü basınca ..
Kar kasıp kavururken ...
Kızgın sıcaklarda bekle ..
Uzak yerlerde mektuplar kesilince bekle beni ..
Birlikte bekleyenlerin
Beklemekten usandığına bakma .
Bekle...
Bekle beni ...
Döneceğim ...