Yazarın okuduğum ikinci kitabı ama ilk kitabı daha çok beğenmiştim.
Bakire isimli kitabın anlatımı çok etkileyiciydi. Sanırım aynı etkiyi burada bulamama nedenim biraz çeviri etkisi biraz da di'li geçmiş zaman anlatımı. Hikaye anlatım çok sıkıcı ilerliyor ve arayayım bir milyon yorum katılmış. Üstelik diğer karakterlerin kendi cümleleriyle değil de yazarın anlatımı ile ikinci elden duygu aktarımı hiç geçmesi bana. Oysa ki devasa bir merak uyandırılmisti kurguda. Zaten o merak unsuru olmasa yarım bırakırdım. Lakin bundan sonra ne olacak diye merakla sayfaları çevirmek yerine, yazarın iç sesi ve yorumları bir bitseydi diye diye bazı yerleri atlayarak okudum. Bir öğretmen edasıyla detaylıca anlatıp kendimi ilkokul sırasında hissettirdiği için puan kırdım. Nefis olan şey ise son 50 sayfayı su gibi okutması oldu. Çözüme kavuşan detaylar yürek burktu.
Ray neden küçük bir kızı öldürmek istedi? Neden nehirde bulunması için çabaladı? Neden bu kadar kolay yakalandı? Ray gerçekten Ray mi? Zayıf yönleri elbette ki vardı ama genel anlamda çok iyiydi. Sıkı bir polisiye olduğunu söyleyemem çünkü soruşturma araştırma kısmından çok kitap yazan bir kadının realist bakış açısı kullanılmış. Çok yogunken okunmamali bence.