“Aynı zamanda annem bir yandan da duyduğu vicdan azabını, hediyelerle telafi etmeye çalışıyordu. Babamla ikisi, bana en güzel giysileri almak ya da hafta sonları beni gezdirmek için âdeta yarışıyordu. Fakat ben hediye istemiyordum. Hayatımın o döneminde tek ihtiyacım olan, birisinin beni koşulsuz sevmesi, bana destek olmasıydı..”
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.