Bir kalem memurunun bir palto yüzünden başına neler geldiğini ve en sonunda da delirebildiğini görüyoruz. Adam o kadar şanssızdıki ilk başta üzerine yeni bir palto giyince kendini şanslı hissetmişti. O paltoyla birlikte yenilendiğini hissetmişti. Ama bunu arkadaşlarıyla kutlarken o güzelim paltosu bir şekilde elinden alınmıştı. Adam da yine şanssız olduğunu ilan etmişti kendince. Eski yamalı paltosuna geri dönmüştü. Sonra kitabın sonu fantastik bir biçime büründü. Adam ölmüş ve hortlamıştı. Bir palto canavarı olmuştu adeta. İntikam almıştı herkesten resmen. Sevindim adına biraz. Yani kitap insanın içine değil de dışına bakmış burada. Adamı giyimiyle yargılamışlar. Dış görünüş işte herkes önemsiz dese de aslında içten içe önem verilen bir şey. Topluma kulak asmayın diyor kitap burada ve az insan bulundurun etrafınızda diyor. Bence haklı da. Benim çıkardığım sonuç bu. Kimse kimseyi yargılamamalı. Çünkü birinin bir şeyi neden yaptığını asla ve asla bilemezsiniz... • Biraz daha uyusam ve tüm bu saçma sapan şeyleri unutsam, ne olur sanki. • Benim en önemli yanım hep göz ardı edildi.

PaltoNikolay Gogol · Ayrıntı Yayınları · 201537bin okunma

·

75 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burçin