Virginia Woolf 1860’lar kadınlarının fakirliğini sorgularken şu cümleyi kullanmıştır “… ilk olarak para kazanmak onlar için imkânsızdı ; ikinci olarak da bu mümkün olsaydı bile hukuk kazandıkları parayı kendi ellerinde tutma hakkını onlara tanımıyordu.”