Charles Dickens
"Dickens duyguların serbestçe hareket etmelerini sağlamak yerine onları sansürler; Balzac gibi onların ilkelce taşmasına izin vermez, setler ve hendekler aracılığıyla burjuva ahlakının değirmenlerini döndürecek kanallara yönlendirir. Vaiz, rahip, sağduyulu filozof, başöğretmen, hepsi birlikte, görünmeden sanatçının tezgahında yerlerini alırlar ve her şeye karışırlar; romanının özgür gerçeklerin mütevazi bir kopyası olmak yerine, genç insanlar için bir ibret, ciddi bir uyarı olması yolunda onu yönlendirirler. İyi niyeti elbette övgüye değerdir; Dickens öldüğünde Winchester piskoposu çekinmeksizin her çocuğun eline tutuşturulabilir, diye över eserlerini; fakat işte özellikle de bu yönü, hayatı gerçekliğiyle değil, çocuklara gösterilebilecek nitelikleri ile canlandırması, bunların inandırıcı gücünü eksiltir. Bizim gibi İngiliz olmayanlar için bunlar, ahlaki yanlarıyla fazlaca şişirilip böbürlenirler. Dickens kahramanı olmak için bir erdem timsali püriten bir ideal olmak gerekir."
Sayfa 80Kitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.