··
517 görüntüleme
En sevdiğim klasikdir. Kalemine sağlık canım. 💕
Biz vurmayı hep, fiziksel bir güç uygulamak gibi algılıyoruz ama bazı darbeler bir morluğun iyileşmesi gibi zamanla geçen izler bırakmıyor ne yazık ki... Farkında bile olmadığımız ölümcül darbelerimiz var...
Bir çocuğa olağanüstü imkanlar sağlayabiliriz, dilediğine erişme fırsatını bolca verebiliriz, fakat anlaşılma ve önemsenme ihtiyacını karşılayamazsak, kendisine ulaşmasını elinden almış oluruz.
Kendisine ulaşamayan çocuk, bunu başka yollarla yapmak isteyecektir. Bu yüzlerce yakıcı ışının çaprazlama bulunduğu bir yolda bütün bu ışınlara değmeden yürümesini beklemek gibidir.
Aslında bir annenin (-babanın) evladıyla arasındaki uçurum, kendisiyle arasındaki uçurumdur. Bu mesafe kapandıkça sağlıklı ilişkiler kurulabilir.
Ebru, Zeze olduğunu görebildiyse, kendisine kazasız belasız varmıştır diye düşünüyorum...
Üzüldüğüm ama çok istifade ettiğim bir incelemeydi Ahizer.
Gönlüne sağlık.
Ne güzel söylemişsin Eylül Abla, çok teşekkür ederim kıymetli yorumun için ☺
Yürekten yazılmış yüreğe dokunan bir inceleme . Yüreğinin kalemine sağlık mi diyeyim kaleminin yüreğine mi sağlık diyeyim ❤
Çok tatlı bir inceleme olmuş kitabı tekrar okumuş gibi hissettirdi. Her okuyanın içinde kendini görmesi de çok hoş. Yüreğine, eline sağlık çok güzel bir inceleme olmuş :) 💓
Yorumun için teşekkür ederim canım benim 🥰 evet kitap herkese ayna tutuyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.