Tiyatro, gereklidir. fakat kendi sınırlarının farkında olmalıdır. Tiyatro, sinemadan daha zengin olamıyorsa, bırakın yoksul olarak kalsın. Tiyatro, televizyon kadar savurgan olamıyorsa, bırakın münzevi olarak kalsın. Tiyatro teknik bir cazibe yaratamıyorsa bütün dışsal tekniklerden vazgeçsin. Böylece bize, yoksul bir tiyatroda ‘kutsal’ bir oyuncu kalsın. Çünki sinema ve televizyonun tiyatrodan söküp alamayacağı tek bir öğe vardır: İnsanın canlı organizmasının yakınlığı ve elle tutulurluğu. Bu yüzden sahneyi kaldırarak, bütün sınırları silerek, oyuncu ile seyirci arasında mesafeyi yok etmek gerekmektedir.