Dışarıdakiler içeridekileri, kenardakiler merkezdekileri, aylaklar iş-güç sahiplerini ürkütür. Fiziksel olarak tehlikeli olmasalar da fa rklı dırlar ve bu yüzden bir tehdit ola rak algılanırlar. Normalin standar dı olarak kendimizi tanımladığı mız, normalliği kendi hayat tarz larımızı mihver alarak kurguladığı mız sürece fa rklı ve ayrıksı olandan ürkeriz. Al ternatif bir dünyanın var olabileceğini kabullenmek, kendi dünya görüşümüzün geçerliliğini iptal etmek anlamına gelebilir diye korkarız. Oysa bir Alman psikiyat rın dediği gibi, "Bir toplumun vitrini, onun zayıf ve fa rklı insanlarıdır. Bir toplumun ne olduğunu bu insanlarla başa çıkma biçimine ba karak anlayabilirsiniz."