Köşe yazarlarından biri Ahmet Şahin idi. Muhammed'in sahabeleriyle ilgili uydurulmuş ve her birinden birer melek olarak bahsedildiği öyküleri okumaktan büyük zevk alırdım. O vakitler, anlattıkları hikâyelerle politikayla olan kirli ilişkilerinin çelişkisini göremiyordum. Müslüman bir genç olarak iki hedefim vardı: "Hz. Muhammed (SAV)'in sahabelerinin atlarının burnuna girmiş toz zerreleri kadar" (NFK) değerli olmak; aynı zamanda çizgi film kahramanlarım kovboy Tommiks, Steel Blake, avcı yerleşimci Kaptan Swing ve komik kovboy Red Kit gibi olmak istiyordum. Onlar da peygamberin sahabelerinden farklı değildi. Hepsi de iyi insanlar ve mükemmel adamlardı. Hiç seks yapmıyorlar ve kızlarla açık-saçık ilişkileri olmuyordu. Bazı farklılıklar vardı tabii, ama bu farklılıklar zihnimde o kadar da büyük değildi. Örneğin; peygamberin sahabeleri develere biniyordu; Tommiks, atları tercih ediyordu. Sahabelerin uzun sakalları vardı; ama Tommiks'in yüzünde neredeyse hiç kıl yoktu. Tommiks'in en yakın dostu sakallı ve şapka takan ayyaşın birisi olsa da ben bu negatif imgenin üzerinde pek fazla durmuyordum. Ne yalan söyleyeyim, tabancam ve atım olmamasına rağmen kendimi Tommiks'e daha yakın hissediyordum. Öte yandan, bir devem ve kılıcım da yoktu. Artık peygamber olmadığına göre, Muhammed'in yoldaşlarının hikâyelerinde de mucizeler yoktu. Ama en azından oyuncak tabancam, çizmelerim ve şapkamla Tommiks'in yaptıklarını taklit edebilirdim.
Sayfa 120 - Ozan Yayıncılık / 3 - Şeytanın Kutusunu ÇalanKitabı okudu
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.