“İnsanoğlu dünyaya niçin gelir? Herhalde bir bahçe kurmaya gelir. Bu düşünceyle gülümsüyorum. Dünya dediğimiz de bir gurbet değil mi?” Selamlaarrr, Bugün de Beyhude Ömrüm ile geldim. Üst üste okuduğum ve bana ağır geldiğini düşündüğüm kitaplardan sonra bu eser bana ilaç gibi geldi, ruhumu onunla dinlendirdim desem yeridir. Açıkçası ne zaman ruhum daralsa kendimi hep Mustafa Kutlu eserlerini okurken bulurum. Çünkü her bir eseri farklı bir yolculuk ve bu yolculuklar aslında hep tanıdık gelen insanlarla, aşina olduğumuz hayatlara oluyor. Bu seferki hikâyemiz, bir köyde geçer. Burada başkahramanımız çocuklarına yadigâr bir bahçe -herkesin görüp gıpta edeceği bir bahçe- bırakmak için her zorluğa göğüs gerer ve sonunda kimsenin inanmadığı o hayal ettiği bahçeyi kurar. Ancak bir süre geçtikten sonra köy boşalmaya, köylüler İstanbul’a birer birer göç etmeye başlar. Öyle ki köyde sadece yaşlılar kalır. İşte başkahramanımızın bu bahçeye verdiği ömrü, beyhude ömrü… Böylelikle bir insan ömrünün kısalığından dem vuruyor yazarımız. Velhasıl, Kutlu’nun samimi ve son derece akıcı bir üslupla yazdığı bu eseri okunmalı, okutulmalı. Herkese iyi okumalar

Beyhude ÖmrümMustafa Kutlu · Dergâh Yayınları · 20198,3bin okunma

·

1.032 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra