Bazı kitaplar ve yazarlar insanların hayatlarında büyük etkiler bırakır. Gerek işledikleri konular, gerek yazı üslupları, gerek fikir dünyaları ile insanları etkilerler. Ömer Faruk Dönmez de beni etkileyen yazarlardan bir tanesi. Üslubu akıcı ve mizahi; değindiği konular “aptal kutularında” yeterince rahat konuşulamayan konular. Bir Kitap Bir Balta ve Hamza kitaplarını okurken kendi kendimize gülüşlerimiz, arkadaşlarımız arasında da meşhurdur. Birçok arkadaşımız iki paragraflık birkaç pasajı okuduktan sonra siparişlerini vererek muharrir hazretleriyle tanışırlar. Ben nasıl tanıştığımı hatırlamıyorum ama tanıştırdığım kişiler bu yazıyı okuduktan sonra dönüş yapacaklardır. Müellifin; Hamza, Bir Kitap Bir Balta, Dervişan ve Ab-ı Hayat’tan sonra bu sefer de “Bir Yobazın Günlüğü” kitabıyla hemhal olduk. ( Bu arada muharrir, müellif falan görüyorsunuz bu entelektüel seviye işte.) Yobaz derken de hani şu İsmet Özel’in Cuma Mektupları adlı kitabında “Bu şartlar altında Müslümanlara ‘mürteci’ veya ‘yobaz’ denilmektedir. Böyle denilmeyecek olsa; modernleşme çabasında olanlara ‘mürted’, ‘münafık’ veya ‘gavur’ demek kaçınılmaz hale gelecekti.” dediği yerden bahsediyorum. Bu arada henüz kitabın içeriği ile ilgili konuşmadığımın farkındayım ama mazur görün. Malûm süreçten dolayı arkadaşlarla eskisi gibi buluşup hasbihal edemiyoruz. E haliyle günlük kelime tüketme kotamı dolduramadığımdan söz hakkı bana verilince klavyeye hakim olamıyorum; akıp gidiyor. Bakın yine hâkim olamadım. Neyse konumuza dönelim. Ömer Faruk Dönmez kitapta biraz değil, bayağı Oğuz Atay vari. Oğuz Atay’ın Olric’i, Ömer Faruk Dönmez’in ise Gregor’u var. Kendi kendilerine konuşup duruyorlar. Yazar abimizin de hakkını yememek lazım zira Gregor’un güzel ortalarını güzel dokunuşlarla tamamlamayı bilmiş. (O değil de neydi şu Beşiktaş Paok maçı be kardeşim.) Kitabın başından sonuna kadar şarkılar, türküler, şiirler gırla. Yazar, sürekli yeni başlıklar açıp yeni eleştiriler sunmuş. Aynı zamanda kitap eleştirmenlerine kaptırmaktan da geri durmamış. Şunun da farkında diyerek bir alıntı yapalım: “Nobel dedim de: şu yazı yazma işine başladığımdan beri en büyük hayalim Nobel edebiyat ödülünü kazanmak ve ödül töreninde esaslı bir konuşma yaparak ödülü reddetmektir. Gerçi Nobel’e benim aday gösterilmem teknik olarak pek mümkün görünmüyor. Çünkü saf kan bir Türküm (ulan böyle söyleyince kendimi at gibi hissettim; fakat şunu kastediyorum, etnik bir azınlık durumum falan yok – biliyorsunuz Dünya Sistemi artık böyle şeylerle ilgileniyor) ve bu yetmezmiş gibi bir de Müslümanım.” Sembolik bir anlatımla Cumhuriyet tarihine göndermeler, demokrasi eleştirileri çok hoş. Bu bahsi yavaş yavaş kapatırken, bazı başlıklardan da örnekler verelim; “Geri Kalmışlık”, “La İlahe İllallah”, “Modern İnsan Nedir?” , “Hicret”... Son olarak üç beş alıntı yapalım da iştahınız kabarsın; “Gittiğinizde ensarı olan bulabildiğiniz her yer, Medine’dir arkadaşlar.” “Çocuklarınızı çağa kurban ediyorsunuz efendiler; koyunlarınızı da Allah'a! Fakat sizin koyunlarınıza Allah’ın ihtiyacı yok!” “Ölçüsü olmayan insan, kafasında bir merkez olmayan insandır.” Kalbinizin sahibine emanet olun. tarih: 31 Ağustos 2020'de yazdığım bir yazı..

Bir Yobazın GünlüğüÖmer Faruk Dönmez · İz Yayıncılık · 2023802 okunma

··1 alıntı·

1 artı 1'leme

·

3.367 görüntüleme

Allahın funny bi kulu

@Ethems ·

21 Mayıs 2023 17:39

Ömer Faruk abi şeyhimizdir. 🤗

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.