Çok fazla bişey yazmak istemiyorum. Hayatımda okuduğum en özel kitaplardan birisi oldu. Okurken kendimi romana aşırı kaptırdım, hatta gözlerimin dolduğu bölümler oldu. Bir yandan hiç ara vermeden okumak, diğer yandan ise hiç sonu gelmesin istiyordum. Bu kitapla birlikte sadece hayvanların değil ağaçların da insanlardan çok daha iyi dost olduklarını fark ettim. Zezé'yle o kadar ortak duygularım vardı ki; keşke doğmasaydım derken, o zaman herkesin daha memnun olacağını söylerken onu çok iyi anladığımı fark ettim."
