Küçük siyah bir şey karlar arasında,
Ağlıyor acının notalarında!
‘Söyle! Annen baban neredeler?’
‘Kiliseye dua etmeye gittiler.’
‘Çünkü mutluydum fundalıkta,
Ve gülümsüyordum karlar arasında,
Ölümün elbiseleriyle giydirdiler beni,
Ve öğrettiler acının nağmelerini.
‘Sanırlar ki bir kötülük yok yaptıklarında,
Hani mutluyum ya, dans ederim, şarkı söylerim,
Ve şükretmeye giderler onlar, Tanrıya, Papaza ve Krala
Perişanlığımız üstüne bir cennet kuranlara.’