Kendi kendinin ayrı bir varlık olarak bilincinde olması, yaşam süresininin kısalığını, kendi kararıyla doğmayıp belki sevdiklerinden önce,belki onlardan sonra, ama kendi isteği dışında öleceğini bilmesi, yalnızlığının ve ayrı olmasının farkındalığıyla doğal ve toplumsal güçler karşısında çaresiz kalışı, insanın ayrı ve kopuk yaşamını çekilmez bir hapishaneye çevirmektedir. Eğer insan, bu hapishaneden kurtulup dışarı çıkamaz, kendisini dış dünyayla, bir başka insanla ya da düşünceyle bütünleştiremezse çıldırır.a
Sayfa 30
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.