Gönderi

Babam
Babam Karlı bir Şubat sabahiydi. Ayaz'ın üşüdüğü vakiitti Sabahın Beşi çalan telefon Acının habercisiydi Babam gitmişti Annem kavuşmuştu. Babam hasta gel diyordu abim. İnanmamıştım Ne kolay şeydi söylemek Acıyı alıp yüreğe gömmek Kelimeler anlamını yitirmiş. Dünya koca bir boşluktu Babam karşımda idi Ölüm yalan olsa keşke Yıkık bir harabedeydim Yaram tazeydi Buda feleğin sillesiydi Yetimlik bitmeden Öksüzlükte misafirimdi artık Babam sensizlik çok zor Sende biliyorsun bu ağaç iflah olmaz daha Sende biliyorsun iki gözüm Giden gelmiyor artık Hasretin çakılı sinemde Rahat uyu toprağın koynunda .. 08 .Şubat Leylizah
·
95 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.