Kırılmıştı hazzın dalgaları
Sonsuz bir hüznün kayalarında.
Serinkanlı bir ruhla ve ateşli duygularla
Güzelleştirdi insan kendini korkutucu larvadan,
Şimdi tatlı bir genç ışığı kapatıp
Dinlenmeye yatmakta -
Arpın acılı ezgileri gibi gelmekte yumuşak bir son.
Anılar erimekte gölgelerin serin sularında,
Böylece söyledi şarkı kendini, hüzünlü bir ihtiyaçla,
Ama gizleri çözülemeden kaldı sonsuz gece,
Uzak bir gücün habercisi kimliğiyle.