Ben uzaklarda olmalıyım, çok uzaklarda.
Acılar unutulduktan sonra
Dönmeliyim.
Ölümlerin karşısında şaşırıyorum.
Ne desem ki
Düşünüyorum.
Kalanları ağlıyor gidenin.
Benim gözlerim kuru.
Herkes bana bakıyor, biliyorum.
İçlerinden geçenleri.
Başsağlığı dilemek.
Garibime gidiyor.
Ölen öldü, sen yaşa.
Küçültmeye benziyor.
Beni böyle kitaplar mı yaptı ne?
Kağıtlarda gidenlere içlenip ağlayan ben. Hayattaki ölümlerde put gibi duruyorum.
Ben canavar ruhlu muyum?
Bir ölü evinde tek söz söylenmeden
Put gibi duruyorum
Kimse anlamaz derdimi
Ben uzaklarda olmalıyım, çok uzaklarda
Bir yakınım öldümü.
Behçet NECATİGİL