"Onu bırakma," dedi Marika.
Yüzünü pencereye çevirdi bir an. Yağmur gri bir sis bulutu halinde, alçak evlerin çatılarına iniyordu. Derin bir soluk alıp verdi sıkıntıyla.
"Bırakmayacağım, Marika," dedi, birden alınmış ani bir kararla. Yüzünü pencereden kadına çevirdi. Evet, o ana kadar ikilemler içindeydi. Fakat bütün imkânsızlıklar tıpkı şu yağmur bulutları gibi yükseklere çekilince, kalbinin görüş açısı netleşmişti. Marika'nın daha önce de dediği gibi, bazen kadere kafa tutmak yerine, savurduğu yöne esmek gerekirdi.
"Onu hep koruyacağım."
Sayfa 221Kitabı okudu
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.