Fatma Erdek

Konuyu ve karakterleri sevdim. Her ne kadar arada Nesil'i çok şımarık bulsam da. Bir de yazarın neden hep garip isimler kullandığını pek anlamadım tabi. Kitapta rahatsız edici bulduğum şey yazarın bazen fazla süslü bir üslupla yazması oldu. açıkçası süslü cümleler bana hiç bir zaman samimi gelmemiştir. Sadece basit cümlelerle yazılmış basit gerçekler beni daha çok duygulandırırken başka türlüsü yapay geliyor. İster istemek yazarın kitabı süslemek için uğraştığını düşünüyorum. Tabi haksızlık ediyor olma ihtimalim yüksek. Büyük ihtimalle yazarın tarzı bu. Diyaloglar arası uzun, duygusal, süslü paragraflar beni biraz sıktı ve sabırsızlandırdı. Kitap 400 sayfa olarak da yazılabilirmiş diye düşündüm. Tüm bunlarla kitaba haksızlık etmiş olmak da istemem. Kitabın türünün diğer örneklerine göre gerçekten iyi olduğunu düşünüyorum.

Gece ile Şafak'ın aralarında geçen ve geçmişlere dayanan bir aşk ikisininde geçmişlerinden gelen ve sırlarının ne zaman su yüzüne çıkacağının merakıyla okudum. Herkesin okuyabileceği bir dili var.

Kesinlikle okunması gereken bir kitap , okunması gereken bir yazar. Kitabi elimden bırakmadan 2 gün içerisinde bitirdim. Geçişler, aktarılan duygular çok başarılıydı. Ayrıca konu olarak gerçekten farklıydı.

Duyguları,nesneleri yuzlerce çesit sekilde ifade edip betimleyebilirler bu kimse icin şasirtici degildir elbet. Ama her kitapta ezber gibi varlıgını hiç yitirmeyen ask ve yalnızlık bu kadar özgün bicimlendirilebilirdi. Bende yazsam aynı boyle bu cümlelerle anlatmak isterdim dedim kac kere. O kadar kolay degil elbet yine her karaktere büründüm okurken yusuf olmak istemedim. Onun gibi yuzlerce yusufun elinden tutup cikarmak istedim. böyle öykiler bırakın gercek yasamı kitaplarda bile var olmamalı. Fatma erdek melekler zamanı özgün ve insanin icini burkan hikayesiyle sizleride bulsun diyorum.

Kitaplarımın yorumlarını yapamadım bu ara. Sıra, sıra yorumlara geçelim.

“Emanet” kitabım bitti. Yazarın tüm kitaplarını okudum.
Kalemini, kurgusunu, ve duyguları aktarışını seviyorum.

Emanet, Aşk dan çok, Baba ve Oğullun hikâyesi aslında…

Törenin olduğu topraklarda Ağanın biricik oğlu Berhan, diğer yandan merhametsiz ve zalim Hanım ağanın planları doğrultusunda konağa getirilen kimsesiz Mevsim :(

Törenin acımasızlıkları altında ezilen iki genç yürek, ve sırlarla dolu geçen onca yıl…

Hikayemiz geçmişte (kontakta) yaşananlar ve günümüzde (İstanbul) da ilerliyor…

Diğer yandan Berhan’ın oğlu Cihan ve araya giren ayrılık, nefret dolu yıllar…
Baba Oğullun içler acıtan hikâyesi :(

Berhan Ağanın unutamadığı ve hep sevdiği, tek aşkının o olduğunu bildiği halde, yinede ona yıllarını vermiş, hep sevmiş, vefakâr bir kadın Cemile…

Yıllar sonra ortaya çıkan sırlar…

Yazarın yüreğine sağlık.. Ben yine çok severek okudum. Herkese tavsiye ediyorum.

Fatma Erdek kaleminden ilk Gece ile Şafak okumuştum gayet beğenerek okuduğum bir kitap olmuştu. Kara kış beyaz düş ise onun kadar olmasa da gayet okunabilir.

Son zamanlardaki en favori yazarlarımdan biri olan Fatma Erdek'in okuduğum üçüncü kitabıydı Gece ile Şafak. Bir çok sosyal kitap ve okuma sitelerinde yorumlarında da yazdığı gibi tıpkı Yeşilçam Filmi tadında başlayan konusuyla okuyucuyu daha ilk sayfalarında kendine bağlayan ve kitap ilerledikçe aksiyon, gizem , aşk ve bir bir açığa çıkan gizli kalmış sırları muhteşem kurgu ile anlatan yazarımıza bir kez daha teşekkür etmek isterim. 520 sayfa nasıl bitti anlamıyorsunuz bile okurken, o derece yani ... :) Sevdim ben bu OKUNASI kitabı, sevilecek bir Kalem yazdı ne de olsa :)

Onlar sevgiyi de, acıyı da birlikte yaşadılar. Büyüklerin dünyasında kötülüğün kurbanı oldular. Ama gene de yıllar ve uzaklıklar kaderin önüne geçemedi ve tekrar birbirlerine aşık oldular. Rolleri farklıydı ama yanyana gene bir oldular. Dolu dizgin bir aşk hikayesi mutlaka okuyun ve okutun.

Tereddüt ile almama karşın konusunu ve yazarın uslübunu beğendiğim nadir Türk kitaplarından birisi oldu.okumak isteyipte kararsız kalan varsa okumasını tavsiye ederim..

Fatma ERDEK'in kitaplarını okumak istiyordum. Sizlerden okuduğum yorumlarla ilk bu kitabını okumaya karar verip aldım ve zevkle okudum.
Kesinlikle güzel bir kitaptı.
Gece, erkeğin kadında arayabileceği her şey. Güzel, zeki, yetenekli, bir bakışıyla birçoklarını önünde diz çöktürecek bir kadın. Yeraltının önemli isimlerinden Ayhan Çakır'ın ilgisini çekmesi bu sayede uzun sürmüyor ve önemli bir mekan olan Çakırkeyif'de assolist olarak çalışmaya başlıyor. Çakır Gece'yi koruması için Şafak'ı görevlendiriyor.
Tuncay Demirhanlı, Çakır'ın mekanına gittiğinde her zamanki gibi sıradan bir assolist görmeyi bekliyor fakat Gece gibi birinin karşısına çıkması, adeta buz tutmuş kalbinin tekrar atmasını sağlıyor. Hayran kitlesine bir isim daha ekleyen Gece için ise Demirhanlı oldukça tehlikeli bir adam. Çakır'ın Demirhanlı'ya karşı Gece'yi kullanmak istemesi, Şafak'ın eli kolu bağlı kalması, Demirhanlı'nın Gece'ye zaman geçtikçe daha da bağlanması ve Gece'nin gözü kara, pervasızca intikam için birçok şeyi görmezden gelerek tehlikenin tam ortasına balıklama atlaması...
Kitap günümüz ve 1986 arasında gidip geliyordu. Hangi kısımları daha çok sevdiğime hala karar veremedim. Her karakteri ayrı özümsedim, her birinin acısını ayrı yaşadım içimde ama yalan yok en çok içim Mahur'a yandı. Ne bahtsız kızmış ya ne üzüldüm zavallıya. Genç ve her istediğini elde etmeye alışık bir genç adamın bir aileyi nasıl dağıttığı, nasıl canlar yaktığını görüyoruz kitapta. Günümüz bölümlerinden hemen sonra 1986 bölümlerinin olması kitaba ayrı bir heyecan katıyor sanki iki hikaye okuyorsunuz, ikisinde de sonu nereye varıyor olaylar nasıl gelişiyor bilmiyoruz. Kitap o kadar heyecanlı ilerliyor ki, sonra her şey çözülüyor.
Kısaca kitabın sayfalarını hızla çevirip,büyük bir merak ve heyecanla,bir solukta okuyacaksınız eminim. Tek bir sayfasında bile sıkılmadım.
İyi okumalar arkadaşlar.....