1856 Hatt-ı Hümâyunu Osmanlı İmparatorluğunun Müslim ve gayri Müslim bütün uyruklarının yasa önünde eşitliğini ilân etmişti, ama bunun Anadolu eyaletlerinde pratik bir uygulaması yoktu. “Millet Nizamnamesi” ile “Millî Meclis” gerçek reformlar olmasına karşılık, bunlardan asıl yararlananlar İstanbul’daki Ermeni rahiplerle burjuvaziydi; Ermeni köylülüğünün kaderi, bütün Anadolu köylülüğününki gibi kötüleşmeye devam etti.