Ama bugünü, dünü unutmak için yaşamak, hiçbir halta yaramadı. Aksine... unutulması gerekip de unutulmayanlar, katlana katlana çoğaldı. Meğer önce yarını unutmak gerekiyormuş... Her doğanın yeni bir güneş olduğuna inanacak kadar unutmak... Her güneşi ilk ve son kez gördüğüne inanacak kadar unutmak. Her günü ilk kez yaşıyormuş gibi hissedecek kadar unutmak gerekiyormuş...
Sayfa 75 - Doğan Kitap
·
71 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.