Son zamanlarda okuduğum en sıkıcı kitaptı. Neden bu kadar meşhur hiç anlamadım. Cinayet zaten baştan işleniyor ve seslendiren her sayfada 15 karakterden bahsederek aşırı yorucu bir anlatım ile cinayetin detaylarını sunuyor.
Bu kadar kısa bir kitapta bu kadar çok karakter olması hikayenin takibini aşırı zorlaştırmış ve okuma deneyimini çok sıkıcı hale getirmiş. Normalde betimleme sevmeme rağmen bu kitaptaki betimlemeler inanılmaz yersiz ve yorucuydu. Yani, bu kadar kısa bir kitapta cinayetin detaylarına dair çok ufak olayların anlatılması bile bir ila yarım sayfa arasında sürmüş. Bu gereksiz detaycılığı, Marquez Rus edebiyatı tadında bir klasik roman yazmış olsaydı kitabı 15 bin sayfa olurdu diye düşündürdü.
Sonuç olarak kesinlikle ilgi çekici olmayan, akıcılık ve olay örgüsü bakımından takibi inanılmaz zor ve sıkıcı bir kitap olduğunu düşünüyorum. Üstüne üstlük okuru düşünmeye sevk edecek bir alt metin de yok. Kitabı bu kadar meşhur yapan ne, anlamadım.
Mübalağa yapan bir inceleme yazdığımın farkındayım fakat kitap beni gerçekten çıldırttı.
