İki Kişiye Bir Dunya Sahibini Arıyan Mektuplar kitabını çok yakın arkadaşımdan alıp şiir okuma serüvenime bu kitapla başlamıştım. Bu kitaptaki şiirlerden sonra kitabın sonunda yaklaşık 60-70 sayfalık bir kısımda toplam 25 mektup yer alıyor. Kitaptaki şiirleri okudukça daha fazla şiir ve özellikle Oğuzca'nın elimden geldiğince tüm şiirlerini okumalıyım demiştim. Seneler önce bu mektupları okuduğumda hep bende var olması için PDF haline getirip

Sahibini Arayan Mektuplar ismi altında tekrar okumaya başladım. Bildiğim kadarıyla basımı zor bulunan bir kitap. Normalde aşkı anlatan kitapları ve şiirleri okumayı pek sevmem ve çok gerekmedikçe okumam. Ama Ümit Yaşar Oğuzcan okurken istemsizce olmayan aşk acısı çekiyorum ve ona ait okuduğum tüm kitaplarda bu hissi yaşıyorum. :D Bazı insanlara göre fazla melankoli olan bir şair. Ve birçok şiirinde de bunu görüyoruz. Galiba bu melankoli olma durumunun yakıştığı nadir şairler arasında Oğuzcan ve belki de bu durumu beni kendi şiirlerine çekiyor. Şairin 33 şiir kitabıyla beraber ortalama olarak toplam 50 kitap çıkarmış olduğu biliniyor. Hatta buna bağlı olarak onuncu mektubunun bir kısmında " Bana <çok yazıyorsun> diyorlar. Bir insana <sen çok yaşıyorsun, artık öl> denir mi..? Yaşarken şairliğimi yaşıyorum ben. Yürürken, konuşurken, sevişirken hep şairliğimin içindeyim, o da benim içimde. Birbirimizi tamamlıyoruz durmadan." şeklinde yazdığını görüyoruz. İyi ki de bu kadar çok yazmış ve biz de okumaya devam ediyoruz. Nasıl Tarkan tencereye bile vurup şarkı yapsa hayranlıkla dinleyeceğim gibi Ümit Yaşar Oğuzcan da ne tarz yazmışsa elimden geldiğince hepsini okuyacağım. Sanırım günlerce Tarkan dinleyip Ümit Yaşar Oğuzcan okuyabilirim. :D Genelde inceleme yazdığımda sonuna sevdiğim bir şiir seslendirmesi bırakıyorum. Bu incelemeye de Eser Gökay'ın seslendirdiği, youtu.be/xIRFC_nrPHo "Seni Böyle Seversem Asarlar Beni" şiirini bırakıp incelememi bitiriyorum. Güzel kitap, insan ve şiirlerle kalın...