Hem Kafka'nın arkadaşı Max Brod'a hem de Franz Kafka vefat ettikten sonra dönemin gazetelerine şöyle yanıt veriyor :"Yazar Dr. Franz Kafka bana yazdığı ilk mektuplarda beni sevdiğini, aşık olduğunu tahmin ettim. Sonra gördüm ki o yazmaya aşıkmış. Onun yazdığı mektuplar birçok kadının hayalini dahi kuramayacağı derecede etkiliydi. Beni önce yüceltti, sonra kendisini bana layık görmedi ve hep ulaşılamaz biri olarak mektuplarında beni yaşattı. Ona ayırdığım tüm zamanım ve yıllarım benim sıradan biri olduğumu, kendisinin çok değerli olduğunu, sezgilerinin çok kuvvetli olduğunu, hasta olduğunu ve tedavi olması gerektiğini söylemekle geçti. Bunları hem kendisine hem de arkadaşı Max Brod'a söyledim. Rica ettim, ısrar ettim, yalvardım ama o bildiğinden geri adım atmadı. Hastalığı ilerleyince ve aramızdaki ilişkinin bittiğini sezince kendisi gönderdiğim tüm mektupları imha etmiş. Benden de aynısını istedi, tüm mektuplarını yakmamı istedi. Hatta kendisi bu isteğini yerine getirdiğimi sanıyordu ama hiçbir mektubunu yok etmedim. Almanlar beni toplama kampına götürecekleri zaman tüm mektupları Franz Kafka'nın arkadaşı olan editör, senarist Willy'e Hass'a emanet ettim. Bana bir şey olursa onların yayınlanmasını vasiyet ettim."
Sanırım çoğumuzun merak ettiği o soruya Milena tatmin edici bir yanıt vermiş. Yani Kafka daha çok yazmaya aşıktı.
Olayın hazin taraflarından birisi, Franz Kafka Milena'ya bir mektupta "Almanlar iyi insanlardır, korkma onlardan" diyor. Yalnız Kafka vefat ettikten sonra kız 3 kız kardeşi, yeğeni, bazı akrabaları ve Milena, 2. Dünya Savaşı'nda toplama kampında Alman askerler tarafından öldürüldü.
Bu kitapta yazanlar her ne kadar iki insanın özel hayatı olsa da, Franz Kafka'nın bekâr Milena'nın evli olduğu için yasak aşk şeklinde yaşanmış olsa da, bizlerin okuması yazar açısından doğru olmasa da, Milena iyi ki Kafka'nın vasiyetini yerine getirmemiş, mektupları yakmamış ve tarihin gelmiş geçmiş en etkili aşk mektuplarından birine şahit olduk.