Bence bu kitabın adı çocukluğumun soğuk geceleri olmak yerine, ömrümün soğuk ve karanlık geceleri falan olmalıydı.
Kitap yazarın küçüklüğünden, yetişkinliğine kadar yaşadığı iç karamsarlığı ve ruhsal dehşeti bizlere aktarmak istese bile yaydığı negatif NLP ile kitabı okuyan birçok kişiyi ruhsal boğulmalara soktuğu kesin. Zira kitabın bir kısmından sonra kendimi kötü hissetmeye başladım.
Ayrıca kendi adıma çıkardığım ders şu ki; İnsanların sürü psikolojisi ile birbirinden bazı şeyler görerek okudukları kitabı beğenmek isteyerek okuduklarını gördüm. Bu kitap kesinlikle herkese hitap eden bir kitap değil. Herkes beğenmek zorunda değil. Üslubu ve teması kimisine göre özgürlük, kimisine göre ahlaksızlık olabilir. Bu yüzden kendinizi bu kitabı herkes beğenmiş bende beğenmek zorundayım gibi durumlara sokmayın.
Yazarın kalemini beğendim, aktarmak istediğini net bir şekilde aktarıyordu. Kurgu da ne yazık ki çok kopukluk vardı. Teması biraz kafa ağrıtan türdendi. Üslup ve içerik olarak özgür olmak adına abartıp saçmaladığını düşünüyorum.
Karanlık ve içsel kaosu Dostoyevskiden dolayı çok severim. Lakin bu yazar toplumsal değil, bireysel bir karamsarlık üzeri olduğu için büyük ihtimalle etkisi pek olmadı bende. Buradan iyi ki Dostoyevski demek istiyorum .d
3/10
