Hasbelkader: Kendi uzaklaşırken ona bakılan maviligin rengi açılır iz incelir, "Bir şey yok," der gibi uzaklaşır. "Bir şey yok," en kırık sözlerinden dünyanın tepesinde asılı duran. Bir şey yok, anladım, senden bana bir şey yok. Yok demekle arkasına bakılmıyorsa, bari yok olalım, işte bizim hayat da şurda duruyor, küçültüp katlayıp kaldıralım. Kalın durursa olmaz, o kadar yer yok. Ölülere yer yok kemikler kayıpta, eski acılara yer yok unutulmada, yer tutmasın diye bir ömür iki dizeye inmiş, sıkışmış, arada anılmada, onu da yine unutulmak üzere bir şair anmada.

Kendi uzaklaşırken ona bakılan maviligin rengi açılır iz incelir, "Bir şey yok," der gibi uzaklaşır. "Bir şey yok," en kırık sözlerinden dünyanın tepesinde asılı duran. Bir şey yok, anladım, senden bana bir şey yok. Yok demekle arkasına bakılmıyorsa, bari yok olalım, işte bizim hayat da şurda duruyor, küçültüp katlayıp kaldıralım. Kalın durursa olmaz, o kadar yer yok. Ölülere yer yok kemikler kayıpta, eski acılara yer yok unutulmada, yer tutmasın diye bir ömür iki dizeye inmiş, sıkışmış, arada anılmada, onu da yine unutulmak üzere bir şair anmada.

Öyle miymiş?Şule Gürbüz

54 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hasbelkader