Ümidin hakikati
Bir kimse güzel tohum elde edip bir yere ekse, o yerin dikenini, otunu temizlese, onu
vaktinde sulasa harman zamanı —eğer Allahü Teâlâ âfetten saklarsa— biçim götürmesini beklese bu bekleyişe
ümid derler.Eğer kötü tohum ekse veya sürülmemiş toprağa ekmiş olsa, yahut ottan ve dikenden temizlemese veya sulamasa, diktiğinin büyümesini beklese buna garur (aldatıcı) hamakat ve aptallık derler. Ümid demezler.[Ve eğer güzel tohumu temiz yere ekse, toprağı diken ve yabancı otlardan temizlese, ama sulamasa:
— Yağmur yağar, yer sulanır! deyip yağmuru beklese, yağmur da yağabileceğinden, bunda da güçlük olmadığından buna arzu ve temenni denir.
Sayfa 325Kitabı okudu
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.