İki ağaç arasındayım,
Kişiselleşme sorunları arasında
Ağaçların boyları kısa, genişçe yayılmışlar gölgelik
Kişiliğimi gölgelediğim önüme koyduklarım,
Sahip olduklarım, ben olmayanlar ama beni temsil edenler gibi.
Ekimin tam ortasına düşeceğiz yakında
Yuvarlanacağız bir ceviz gibi,
En hızlı anında gibi bir salıncağın.
Ekimin ortası ama yapraklar taze hâlâ.
Belki gevremeye başlamışlardır;
Ellisinin ortasına giderken yemyeşil görünen
Çürümeye yüz tutmuş bir ben misali.
Yaprak dökeceğim.
Her birini bir sevdiğime,
Bazılarını özlediklerime,
Bazılarını çıtırtısını seven insanların ayakları altına...
Her oturduğum banka bir yaprak,
Her adım attığım noktaya bir tane,
Her yürüdüğüm sokağa onlarcasını.
Ve çatırdamaya başlayacağım,
Kurumaya, yıkılmaya...
Ben bu parkta, bu sokakta, bu evde, bu dünyada
Bilinmeyen bir ağaç gibi
Oksijen veren hayat gibi
Boş salıncakların tutunduğu halat gibi
Tanrının bıraktığı bir sanat gibi
Başıboş ama tasmalı
Savrulurken çekileceğim
Ölü bir yaprak gibi.