evet,
ben bir kaldırım taşıyım.
her gün üzerime yüzlerce isimsiz ayak basar, geçer.
her biri diğerinden ağır,
kimi hızlı kimi yavaş ilerler üzerimde.
onlar bilmezler beni,
onları bildiğim gibi.
taştan bir yüreğim var sanırlar,
bir hiçmişim gibi görmezden gelirler.
halbuki hissederim ben.
yakarışımı duyuramam kimseye.
sadece yüklenir