" İlginç değil mi? En korktuğu şey insanın başına gelirse sonrasında bir rahatlama oluyordu galiba.Bir denge bozuluyor; bambaşka bir denge, bir ritim kuruluyordu.Sonra o insan, başka biri olup çıkıyordu.Başka biriymiş gibi rol yapmasına gerek kalmıyordu kişinin.Ama bundefa da karşısındakiler inanmıyorlardı değiştiğine.Önce kanıtlamaya çalışıyordu; ama sonra vazgeçiyordu insan; yaşamaya başlıyor, alışıyordu."
Sayfa 137