Yanılmıyorsam 2004 yılında Ziya Gökalp'i anma toplantısına konuşmacı olarak katılmış, Gökalp hakkında ileri geri konuşmuş, diğer konuşmacıların kendisine cevap vermesini beklemeden sempozyumu terketmiş. Bunu okuyunca zaten kendisine karşı sempatim yoktu, antipati duymaya başladım. Yok yani madem sevmiyorsun ne diye konuşmacı olarak gelirsin? Ailesini, sevenlerini niye üzersin? Bence kibrinden burnunun ucunu göremiyor.
Bizimkilerde pohpohladığı için iyice körleşiyor.
Tüm satırlara harfi harfine katılıyorum. Kitabın başlarında biraz daha 'insanlara' hitap ediyorken daha ileriki safhalarda tümüyle 'zenginler' ele alınıyordu.
Kitap bittikten sonra "ben bunların hiçbirini yapamayacağıma göre benimki hayat değil mi?" diye sormuştum kendi kendime. İlber hocaya göre değilmiş demek ki.
Kitabı okurken iç sesimin yazıya dökülmüş hali .
Çok sağolun birçok insan benim gibi düşünüyor ancak İlber Ortaylı kült olduğu için insanlar doğal olarak pek belirtmiyordu. Ancak riski aldım ben :D
Kişisel gelişim kitaplarını bu yüzden asla okumuyorum kimse kimsenin hayatını asla bilemiyor sizi tebrik ediyorum
Kitap hakkında şunu da belirtmek isterim. İlber hocanın belirttiği şeyler 21. yüzyılın işgücünden istediği niteliklerdir. Bu niteliklerin elde edilmesinde Pierre Bourdieu'nun sosyal, kültürel ve ekonomik sermaye dediği kazanımlar belirleyici oluyor. Bu sermayeyi ise genellikle ailenin ekonomik ve eğitimsel durumu belirliyor. Eğitim düzeyi yüksek ve ekonomik düzeyi belirli bir seviyede olan ailelerin çocukları bu durumda avantajlı durumda oluyor.
Tok açın halinden ne anlar gibi bir durum olmuş
Hee kitabı yazdığı hitap etmesini istediği grup bütün imkanları olup yapmayanlarsa o zaman ilber hoca haklı diyebiliriz :)
Kendisine "saray tarihçisi" denilince kızıyor sonra. Üst perdeden akıl vermek, yol göstermek bunlar için zaten hem kolay hem de büyük bir böbürlenme fırsatı. İlber Ortaylı ve benzerlerinin en sevmediğim yönüyse sanki bilgi bir tek bunların tekelindeymiş gibi olan tavırları. Bir tek bunlar bilir, bunlar anlar geri kalanaysa ağzını açıp dinlemek kalır. Hayat böyle formüllerle yaşanabilen bir şey olsaydı çok kolay olurdu. Gerçeklikle bağınızı kopartınca her şey mümkün ne de olsa.
İlber Ortaylıyı beğeniyorum. Fakat haklısınız.
Ön yargım vardı kitaba karşı ama inceleme sonrası en kısa sürede okumak istiyorum. İnceleme için teşekkürler.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.