İçimizde olan alıp başını gitme dürtüsünü adam gerçekleştirmiş. Bizimkisi ise sadece lafta. Düşündüğümüzde nasıl olacak ki şimdi her şeyi bırakıp diye içimiz gider. Yer yer sıkıcı olabiliyor sebebi ise uzunca yapılan betimlemeler. Ben betimlemelerden pek hoşlanmadığım için oraları biraz ilerlettim. Okurken sistemin nasıl da kölesi olduğumuzu ve basit olan şeyin aslında bizim için ne kadar yapılamayacak bir şey olduğunu düşündüm hep. Zaten kitapta gözünüze gözünüze sokuyor bunu. Çok güzel bir makaleydi açıkçası Thoreau naturalizmin temsilcisi gibi adeta.
