Cesare Pavese, 27 Ağustos 1950’de bir otel odasında yüksek miktar uyku hapı alarak intihar ediyor. Günlüğü ise 18 Ağustos’ta “Sözler değil. Eylem. Artık yazmayacağım.” Cümleleriyle son buluyor.
“İnsan her şeye yaklaşmak için kendisini her şeyden uzaklaştırmalı…” (s.423)
İntihar ederek yaşamaya yaklaştı mı dersiniz, yaşayarak intihara yaklaştığı gibi… Cevabını bilemediğim bir soru. Şunu biliyorum ki bende iz bırakan bir kitap oldu. Tavsiye ediyorum.
