Ne zamandır veda can havliyle sevdiğine davet
Biraz gün, biraz gece dilenirim.
Sussun diyeydi karanlık bu dünyanın gürültüsü
Pencerenin pervazında özgürlük bekliyor
Bir de arada cama konan güvercinin üzüntüsü
Gel artık Belmonte , o ihtilâli başlatalım
Yeninden papatyayı merhametle koparıp
Dönüş yollarında ormanlar yakalım
Bulamasınlar sis içinde bir şehir
Affet ey paşa , bin bir kez eşeleseler de toprağı
Eski yüzyıl saymasının sonudur şimdi bu
Unutma ki
Bin bir demir parmaklık olsa
Esir alamaz bir kadını!
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.