Gözlerimin dağlanması görmeme engel değil..
Ayaklarımda prangalar,
Ama hala işe gidip gelebiliyorum,
Ya da ne zaman gel dese koşabiliyorum ona doğru.
Kelepçe mi?
Onu parmağıma kendim, kendime taktım...
Kimseyi rahatsız etmek değil niyetim yanlış anlamayın...
Belki midemde kelebek örtüsü,
Belki uyuşmuş beynim...
Karıncalı hayat,
Siyah Beyaz görüntüler,
Bazen frekanslar kaymıyor da değil hani...
Sadece sesin duyulsun bir yerlerden,
Ya da bir koku burnumda tüten!...
işte tam o anda...
Siyah ve Beyazdan oluşan,
Karıncalarla dolu görüntü,
Gökkuşağıyla yer değiştiriyor...
Parmağımda ki Kelepçe sıkmıyor artık yüreğimi,
Ayaklarım kıpır kıpır yüreğim gibi
Saçma sapan koşmak istiyorum, yuvarlanmak istiyorum kaşdan aşağıya...
Kimse rahatsız olmasın!...
Şuracıktan yuvarlanır giderim ben..
Durun durun zahmet etmeyin...
Lütfen herkes hayatına geri dönebilir,
Çünkü o yokken de böyleydim ben!!!....
Belki güler yüzlü,
Belki şen şakrak,
Belki hayat dolu,
Belki insanlara hayatın cilvesinden bahseden,...!
Belkide ben yaşamayan bir canlıydım yaşayan ölülerin aksine......
Aşk 8 milyarda, 7 milyar aptallıktı!... ya hani,
Hhhhıııııııhhhh aşkmıydı?....
Baş harfini bile büyük yazasım gelmiyor o derece...
Ama neden diğer bir milyarda kaldım ki?
lütfen lütfen rahatsız olmayın...
Ben şuracıktan yuvarlanır giderim... :)
M.Z