Önümde, yaya kaldırımlarında mekik dokuyan, telaşlı, hep kuşkulu, asık yüzlü, heyecan içindeki insanlara katlanamıyordum. Ne içindi bu sürekli heyecan ve telaş, sürekli kapkara hırçınlıklar? - Çünkü insanlar kötüdür;kötünün de kötüsüdür.-Önlerinde altmış yıllık bir ömür varken mutsuz iseler, yaşamasını bilmiyorlarsa suç kimin? Önünde altmış koca yıl varken Zarnitzi'nin aç kalarak kendini ölüme bırakması niye?Herkes üst başının döküldüğünü,nasır bağlamış ellerini gösterip alabildiğine bağırıyor:'Biz mandalar gibi çalışıp didiniyoruz ama köpek gibi açız. Fakirlik içinde yüzüyoruz. Başkaları elini suya sabuna değdirmeden refah içinde yüzüyor!' Hep bu nakarat!..
Sayfa 492 - Can Yayınları
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.