Akıp giden zamana yetişmeye çalışırken olanca hızıyla bir şeylerin noksanlığını seçemez insan. Gece yastığa başını koyduğunda düşünür, bir koku duyar da akın eder geçmişe birden. Ya da bir ateş böceği görür yaz akşamlarından birinde sahilde, aklına çocukluğu gelir. Bir türküde geçmişini duyar, okuduğu romanın bir cümlesinde kendisine rastlar. Parça parça dağılır çünkü insan dünyaya. Her bir parçası bambaşka zamanların elinde bambaşka yerlere saçılır. Saçılır da kısacık ömründe o parçaları ne kadar çabalarsa çabalasın toplayamaz.