Dine bağlılıklarını söyleyip övünen kişiler; kendi inandıklarına başkalarını da inandırmak isterler. Hatta daha da ileri giderek, dine inanmayanların cehenneme gideceğini söyleyerek başkalarını kendi egemenlikleri altına almayı düşünürler.Bunu da dinsel görevmiş gibi göstererek kendi çıkarlarını pekiştirirler. Gerçekte bu gibiler insanların iyiliğine çalışmaktan çok, kendi egemenliklerini onların üstüne kurarlar. Onlar, durumlarıyla kendilerini hemen belli ederler! Alçaktan alırlar, alçakgönüllü görünürler; fırsatı bulunca da kendi inançlarına uymayanlara kin besleyip onlara düşman olurlar. Bunların yalnız kişilikleri, kimlikleri değil; utanma duyguları da yok olmuştur.